ABC wybór tamborka

Tamborek jest to okrągła rama, składająca się z dwóch obręczy nachodzących na siebie, z tym że na szerszej znajduje się mechanizm spinający. 
Dobry tamborek powinien dobrze napinać i trzymać tkaninę, nie brudzić i nie niszczyć tkaniny i haftu.

Produkowane są z plastiku i drewna o różnej średnicy i grubości. Wybór rozmiaru zależy od wielkości haftu i sposobu wykorzystywania: trzymany w rękach, umieszczany na stojaku. Rozmiar określany jest w calach lub centymetrach.

Tamborki plastikowe zazwyczaj nie trzymają dobrze tkaniny, dlatego zdecydowanie polecam drewniane.

Przy zakupie zwracam uwagę na jakość użytego materiału i solidność mechanizmu do regulacji naciągu tkaniny.

Drewniany powinien być z kilku warstw drewna (3-4 warstwy - widoczne dopiero przy bliższym przyjrzeniu się) o oszlifowanych, zaokrąglonych bokach na zewnątrz i wewnątrz (nie niszczą tkaniny). Śruba regulująca powinna łatwo się dokręcać i rozkręcać (często się z tego korzysta), mieć dobry uchwyt do odkręcania (wydłużony kształt lub śruba motylkowa). Mechanizm trzymający śrubę też powinien być solidny (dodatkowo wzmocniony, osadzony blisko przy obręczach, dość solidne blaszki).

Zdjęcie: mechanizmy tamborka.

Od góry:

1) z dodatkowym wzmocnieniem – metalowa śruba motylkowa – bardzo wygodny mechanizm przy dużych tamborkach.Idealny do stojaków.

2) wydłużony kształt śruby (wygodne odkręcanie, dokręcanie), mosiężna, osadzona blisko obręczy, blaszki średniej grubości – bardzo dobry mechanizm przy małych i średnich tamborkach.

3) mniej wygodny kształt śruby, mosiężna, osadzona dalej od obręczy, grube blaszki – średni mechanizm (nie trzymał zbyt dobrze materiału – częste dokręcanie spowodowało szybkie starcie mosiężnej śruby),

4) wydłużony kształt śruby, mosiężna, osadzona daleko od obręczy, bardzo cienkie blaszki, które się mocno wyginają - słaby mechanizm, źle trzyma tkaninę, zsuwa się.

Oszlifowane boki są też najlepsze w tamborku nr 1 i 2. W 3 są bardziej kwadratowe.

Unikam jak ognia tamborków, które wyglądają jakby były zrobione ze sklejki (widać to od razu – kolorowe warstwy), nieoszlifowanych, z drzazgami (niebezpieczne dla rąk i tkaniny) i z podejrzaną śrubą, którą nawet z pomocą dodatkowych narzędzi trudno odkręcić. Widziałam takie w niektórych pasmanteriach i na allegro.

Tamborek do trzymania w ręku musi być lekki, najlepiej o grubości ok. 0,8-1 cm i średnicy nie większej niż 20 cm. Przy większych po prostu jest ciężko trzymać i staje się mało poręczny. Tamborki umieszczane na stojakach mogą być cięższe (grubość do ok. 2 cm) i większe (do haftu idealny to o średnicy 25 cm, większe są już bardzo nieporęczne).

Obecnie posiadam:

- ramko–tamborek okrągły (plastik i kauczuk) o średnicy 10, 5 cm i12 cm – do niewielkich haftów. Zaletą jest dobre napięcie materiału, łatwość przemieszczania na tkaninie, wadą pękanie plastikowej obręczy. Wystarczy jednak skleić ją klejem typu kropelka i posłuży bardzo długo. Tego typu tamborki pow. 12 cm średnicy (okrągłe i owalne) nie napinają już dobrze tkaniny, także guma trzymająca materiał po jakiś czasie się troch luzuje.

- tamborki drewniane ze śrubą do regulacji obwodu i grubości ok. 0,8 cm – o średnicy 18 (do haftu w ręku.) i 22 cm (do haftu w ręku i na stojaku).

- tamborki drewniane ze wzmocnioną śrubą (motylkową) do regulacji obwodu i grubości ok. 2 cm – o średnicy 25 cm (do haftu na stojaku).

Używanie tamborka

Zakładając tkaninę na tamborek nie należy od razu dokręcać maksymalnie śruby. Umieszczam obręcze na tkaninie, dokręcam trochę, następnie naciągam równomiernie tkaninę (bardzo ważne, aby zachować kształt tkaniny – równe krzyżyki) i na koniec dokręcam mocno śrubę. W czasie haftowania materiał może, zwłaszcza na dużych tamborkach trochę się luzować, wtedy delikatnie naciągam materiał i dokręcam poluzowaną śrubę. Jeżeli jednak materiał zbyt szybko traci naciąg może to oznaczać: zły mechanizm tamborka, niedopasowane lub zbyt śliskie obręcze (plastik). Można to poprawić owijając wewnętrzną obręcz białą tasiemką (kolorowa może zafarbować) lub bandażem. Spowoduje to lepszą stabilność tkaniny.

Najlepiej aby tamborek był dopasowany do wielkości obrazka, a wzór umieszczony w jego środku. Nie będzie wtedy konieczności przesuwania tamborka w różne miejsca na tkaninie lub będzie to rzadsze.